Wonderlijk hoe een eenvoudige ademtechniek, een korte meditatie of een spiegeloefening de herkenning kan brengen… De her-innering aan je wezen, aan de oorspronkelijke missie om hier überhaupt een voet op aarde te komen zetten. En dát dan de brandstof wordt om het stemmetje vanuit de diepte tegemoet te komen. Om alle coping strategieën los te laten, het pleasen, het schoppen.
Om gewoon jezelf weer op de eerste plaats te zetten.
“Ik kwam bij Bas omdat ik flink met mezelf in de shit zat en ik het gevoel had dat het reguliere hulpcircuit het niet zou gaan doen voor mij en ik merkte dat ik behoefte had aan een kerel die me zou kunnen helpen met de vragen die ik had. Tijdens de kennismaking was ik nog een beetje op mijn hoede, er zit tenslotte nog een sceptische boerenjongen verstopt in mij die nogal veroordelend was over het spirituele gezweef om het maar zo te duiden, ondanks dat ik er al niet meer onbekend in was.
Ondanks de kat-uit-de-boom-mentaliteit heb ik doorgepakt en dat is de catalysator geweest voor een hele bult mooie dingen die er tijdens het Lichter Leven-traject zijn gebeurd. In een aantal sessies geeft Bas uitleg over de concepten en tools die de stappen die je in je leven gaat gebruiken buiten de sessieuren om. Het traject wordt opgebouwd zodat je nooit teveel in één keer te verwerken hebt maar de tijd hebt om je eigen routines rond de stof eigen te maken.
Eén van de hoogtepunten voor mij was het nemen van een ijsbad, waarbij het doel is om je vecht/vlucht-reactie op te merken, te voelen en door die barrière een gevoel van ontspanning te bereiken. Op een rustige en kundige manier heeft Bas me in dat proces begeleid. Ik kan niet omschrijven wat zo’n ijsbad met je doet, tijdens en na maar het is echt wel bijzonder te noemen. En eerlijk: Gewoon vet om te kunnen zeggen dat je het gedaan hebt.
De tools die ik tijdens het traject aangereikt heb gekregen zal ik altijd blijven gebruiken en mee experimenteren omdat (een beetje paradoxaal) ik door juist extra tijd te investeren in bijv. meditatie, yoga of simpelweg ademhalen, juist die tijd op lange termijn terugverdien. Ik ben gefocuster, gedisciplineerder en dankbaarder voor de dingen die ik heb en wat ik vooral heb verdiend is dat ik het vertrouwen in mijn eigen intuïtie weer terug heb gevonden. Ondanks dat ben ik nog steeds een mens en gaan er ook echt nog dingen mis maar ook dat kan ik nu een stuk beter naast me neerleggen.
Dus vanuit de grond van mijn hart krijgt Bas een dikke veer namens mij. Ik ben een dankbare fucker en vind het supertof om Bas als als mentor te mogen hebben en nogmaals: De tools die ik van hem heb gekregen zal ik altijd op mijn manier blijven gebruiken. Namasteee-heee!”
Een belangrijk onderdeel van de laatste sessies gaat over het manifesteren van je doelen, wensen, verlangens. Aan de hand van de manifestatieformule, journaling, affirmaties en een dreambook maak je jouw dromen waar. Hieronder zal ik daar iets meer over vertellen.
De formule (EP)h X A = M staat voor het beeld (Plaatje) dat je hebt bij je gewenste doel. De E staat voor de ervaring daarbij of de emotie. Je ziet je doel dus niet alleen voor je, je voelt het ook. Oftewel de ervaring van wat dat beeld je brengt. De h staat voor herhaling. De A voor (de te ondernemen) actie of juist de acceptatie van kansen/gelegenheden die er (als logisch gevolg van de wet vd aantrekkingskracht) op je pad komen. Door een duidelijk plaatje te zien en te ervaren, herhaaldelijk, en daarbij over te gaan tot geïnspireerde actie of acceptatie van hetgeen er op je pad komt (meestal buiten je comfortzone) zie je de M, de manifestatie gereflecteerd worden in je fysieke omstandigheden.
Affirmeren helpt daarbij. Een affirmatie is een bevestiging. Omdat we niet zozeer manifesteren wat we wensen, maar wat we uitzenden, helpt het de gewenste situatie te ervaren alsof het er al is. Bovendien formuleer je deze positief. Dus niet waar je vanaf, maar waar je naartoe wil. Bijvoorbeeld; ‘ik ben zo dankbaar en gelukkig nu ik….’. Dankbaarheid brengt je nog meer in de ontvangstmodus. We hebben altijd geleerd om dankbaar te zijn wanneer we iets ontvangen. Maar andersom is ook waar, wanneer we onszelf in een staat van dankbaarheid brengen zetten we onszelf in de ontvangstmodus. Net zo min als je boos en blij tegelijkertijd kunt zijn kun je ook niet tegelijkertijd gebrek en overvloed ervaren. Dit is dus een keuze.
Onze omstandigheden (uiterlijke en innerlijke) reflecteren de optelsom van onze gedachten, overtuigingen, emoties, oordelen, enzovoort. Zowel van de 5% waarvan we bewust zijn als de 95% waarvan we onbewust zijn. Ons emotioneel lichaam, het emotionele spectrum laat ons weten waar we zitten ten opzichte van ons diepste weten. Bovendien brengt goed voelen ons de gewenste manifestaties en minder goed voelen de minder gewenste manifestaties. Een afgeleide daarvan is Murphy’s law, waar je aandacht aan geeft groeit, zowel positief als negatief.
Hoe kom je dan steeds weer terug in de ontvangst modus? Wanneer je volledig in beslag wordt genomen door angst en wat er allemaal niet goed gaat, wat je tekort komt of waar je tegenop ziet wordt je waarneming gefilterd door beperking, door geloof aan gebrek, tekort. Dan is het de kunst om weer terug te komen naar die afstemming met je diepste weten. Eén methode is te beginnen met de meest aanvaardbare, positieve gedachte op dat moment. Deze hoeft nog helemaal niet zo positief te zijn, maar in ieder geval minder negatief.
Zo kom je naar het nulpunt, van waaruit het juist wel weer gemakkelijk is om de positieve kant van het spectrum te vinden en te ervaren. Een andere methode is meditatie. Je remt daarmee de trein richting duisternis af en komt weer in de ontvangstmodus om de eerder afgevuurde raketten van verlangen toe te laten in je fysieke werkelijkheid. Vanuit de vertraging van deze trein is het gemakkelijker over te stappen op de trein naar lichtere, plezieriger gevoelens.
Eenmaal ‘terug in de vortex’ (een analogie die veel gebruikt wordt door ‘Abraham Hicks) ervaar je al gauw meer synchroniciteit in je uiterlijke omstandigheden. Je denkt; ‘het zou leuk zijn als…..’ en vrij kort daarna zie je het gewenste terug in je leven. Nu is daar verschil tussen iets wat je een beetje wil en iets wat je hier graag wil of zelfs ‘nodig hebt’. Stap 1 is het verlangen, stap 2 is dat het er al is, weliswaar nog niet in de fysieke realiteit. Daarvoor komt de belangrijke stap 3, toestaan. Jezelf in de ontvangstmodus zetten.
Wanneer je heel afhankelijk bent van het resultaat zijn we geneigd toch iets te ‘doen’, in te grijpen, controle uit te oefenen, te manipuleren, te duwen en te trekken, enzovoort. In plaats van toe te staan. Ontspannen te blijven en te laten gebeuren wat er wil gebeuren. Zo kan dat geld of de gewenste relatie of baan via vele wegen tot je komen. Wanneer wij daar echter met onze beperkte mind tussen gaan zitten zijn we geneigd ons op 1 of een paar mogelijkheden te richten die soms lukken en soms ook niet. Of ze kosten heel veel inspanning. Hier komt de analogie van stroomopwaarts of stroomafwaarts om de hoek kijken.
Speel er maar eens mee. En reageer gerust hieronder, met vragen, opmerkingen, aanvullingen. Hier valt heel veel over te zeggen en ik voeg er graag meer aan toe indien daar behoefte aan is. Mooie dag gewenst!
Waarom zou ik in hemelsnaam in een bad met ijs gaan liggen?
Ik herinner mij nog goed de eerste keer. Tijdens een hete zomerdag op het strand. Als onderdeel van het dagprogramma oefenden we met ademhalingstechnieken en werden we uitgenodigd bij één van de 3 ijsbaden te komen staan. Blijkbaar fascineert het meer mensen enorm. De sfeer was om te snijden en tegelijkertijd was er opwinding alom. Ik volgde de aanwijzingen op en ‘hield ik het een poosje vol’, echte ontspanning vond ik nog niet. Wat ik nooit vergeet is een groepje mensen dat langsliep. Een mevrouw met zwaar Amsterdams accent zag het even aan, schudde haar hoofd en vroeg: ‘En dan?!’
Inmiddels drie jaar verder staat het als vast gerecht bij mij op de menukaart. Op het gebied van koude is de ‘stretching zone’ mijn nieuwe comfortzone geworden. Ik zie er steeds naar uit, omdat het mijn hele systeem aanzet, ik voel dat ik leef, dat er een grotere kracht in mij is dan het kwetterende aapje in mijn hoofd.
Deelnemers komen vanwege verschillende redenen. Aangezien het aan populariteit wint is het voor velen een bucketlist dingetje geworden, zoiets als een keer parachutespringen. Anderen hebben vernomen dat er zoveel gezondheidsvoordelen aanzitten. En daar blijken veel mensen ook juist weer voor terug te komen, doordat ze merken dat hun gezondheid verbetert. Niet zo vreemd, Hippocrates (460-377 BC), de grondlegger van de moderne geneeskunde maakte als eerste melding over de gezondheidseffecten van koud water! En zo is er een hele geschiedenis over koude baden te vinden.
Een collega op het gebied van winterzwemmen schreef er een prachtige reader over voor zijn workshops. Naar schatting gaan wekelijks anderhalf miljoen Russen ijszwemmen in clubverband. Daarnaast zijn er heel veel Russen die de gewoonte hebben om direct na het opstaan 2 emmers ijskoud water over zichzelf te gooien bij wijze van douche. Verder is er daar het jaarlijkse (18 en 19 januari) ‘doopzwemmen’. Volgens de Russische ‘iceman’ Poriri Ivanov (1898-1983) is het essentieel voor onze gezondheid dat we de connectie van ons lichaam met de natuur herstellen.
Het gebruik van koud water in andere culturen daargelaten, laten we eens kijken naar de werking van koude baden. De activatie van de overlevingsmodus heeft zeer positieve gezondheidseffecten. De essentie van koude training gaat over blootstelling ‘binnen de veilige marges’! Kou veroorzaakt stress en zet het lichaam in de overlevingsmodus. De meest krachtige overlevingsmechanismen vinden plaats in de eerste minuut, en daarmee ook de grootste gezondheidseffecten. We hoeven dus niet te blijven zitten tot onderkoeling. Russisch onderzoek betreft altijd ijswater, beneden de 3,9 graden C.
Het koude bad heeft invloed op; Immuunsysteem, hart en longen, Vatenstelsel, Zenuwstelsel, lichaamstemperatuur, hormoonhuishouding, bruin vet, tonus van de cellen, verjonging, energetisch lichaam en mentale kracht. Je activeert het zelf genezend vermogen door jezelf uit je comfortzone te halen. Hoe groter de shock des te beter het effect. Bij 10 graden begint het effect, optimaal is bij minder dan bovengenoemde 3,9 graden. Bloed wordt verzadigd met rode en witte bloedcellen voor extra energie en afweer. Interleukine-6 wordt extra aangemaakt en werkt ontstekingsremmend en herstellend bij weefselschade.
De eerste reactie wordt ‘cold shock respons’ genoemd en bereikt zijn maximum gedurende de eerste 30 seconden en duurt maximaal 1 minuut. Gewenning zal deze respons verminderen. Je bloedvaten sluiten zich razendsnel (vasoconstrictie) en na het baden stroomt het bloed weer terug (vasodilatatie) Goed zichtbaar aan de rode huid na het baden. In Rusland wordt dit gymnastiek van de bloedvaten genoemd. De contractie vindt ook plaats in de lymfevaten, vlak onder de huid, waarbij circulatie en tonus verbeteren.
Er valt echt nog zoveel meer over te zeggen. Zoals genoemd schreef Ewout Staartjes er een mooie, bondige reader over. Koen de Jong schreef natuurlijk het boek ‘Koud Kunstje’ over de Wim Hof Methode. En er zijn millennia oude technieken binnen yoga, zoals pranayama (binnen de yoga) en tummo te vinden. Wellicht goed om in dit blog meer te delen over twee belangrijke zaken; veiligheid en contra indicaties.
Hart, Bloeddruk, Schildklier, Nieren, ontstekingen, epilepsie, koude allergie, vasospasme. Deze zal ik hieronder toelichten (bron: “koude baden en Winterzwemmen Russische methode” door Ewout en Loes Staartjes):
In het boek ‘Koud Kunstje’ van Koen de Jong, dat prettig weg leest, staan overigens mooie stukjes uitleg over de werking en gezondheidseffecten van de ademhalingstechniek, zoals het opruimen van allerlei opgehoopte afvalstoffen, bewustzijnsverruimende effecten, beïnvloeden van het sympathische en parasympatische zenuwstelsel en autonoom immuunsysteem, het leiding nemen vanuit de neo cortex over het reptielbrein, hartslagvariabiliteit, bloedcellen, retentie en saturatie, PH-verhoging enzovoort.
Zoals je misschien hebt gemerkt hebben we het hierboven over koude baden (en emmers) en over winterzwemmen. In beide gevallen gaan we met ons lichaam onderwater, water van liefst minder dan 12 graden (koud douchen) en voor optimaal effect minder dan 4 graden celsius. Bij koude baden bereik je het schrikeffect door te gaan zitten in het (ijs)water, bij winterzwemmen (of koude training in natuurwater) door jezelf onder te dompelen en vervolgens liefst (Russische methode) een meter of 15 tot 25 te zwemmen. Door de beweging wordt nog meer warmte afgevoerd en bereik je een groter ‘schrik’ effect.
Zowel in zittende stand als in zwemmende stand schiet de adem gewoonlijk eerst omhoog, de kunst is deze zo gauw mogelijk weer omlaag, tot rust, te brengen en zo volledig mogelijk te ontspannen. Bij het winterzwemmen ligt tijdens de voorbereiding de nadruk op een goede warming-up, bij de Wim Hof Methode bijvoorbeeld meer op de ademtechniek. De Russen gaan voor optimaal resultaat, kort en krachtig. Door een warming-up zijn de spieren warm, dus ook de hartspier, vervolgens gaan ze voor bewegen in het water, ontspannen en vooral niet te lang (30 seconden tot 2 minuten). Het optimale effect zit hem volgens Russische onderzoeken in de eerste 30 seconden.
Ademtechnieken, zoals die van Wim Hof of een rondje ‘Pranayama’, helpen je met focus en moed het water te betreden en vervolgens eenvoudiger een punt van ontspanning te bereiken. Mijn ervaring in de begeleiding is dat alle technieken leiden tot het punt waar alle technieken mogen worden losgelaten. Daar valt het stil, ervaart men rust, kracht, ruimte, vrede en geluk!
Vanuit Vasu, coaching en training begeleiden we mensen individueel en in groepen, met behulp van ijsbad en in de winter zoveel mogelijk in natuurwater. Tijdens de workshops (ca. 3 uur of langer) maak je kennis met verschillende technieken, op het gebied van adem, inzet/focus als beweging.
Bedrijven organiseren dit soort workshops vanuit het idee van ‘eens iets anders/ludieks’ of teambuilding. Aandacht training en met aandacht communiceren kan deel uitmaken van de workshop, evenals mindfulness, brein en emotionele intelligentie. Deelnemers leren hoe dan ook gemakkelijker om te gaan met hun eigen comfortzone.
Op zondagochtend (10:00 uur) is er wekelijks ‘winterzwemmen’ in Zwolle. In Deventer op woensdag en zondag. Door het hele land worden er inmiddels koude trainingen, ijsbad workshops en winterzwemmen activiteiten georganiseerd. Vasu is momenteel vooral werkzaam binnen bedrijven, op dinsdag 27 februari (Voorjaarsvakantie Noord en Midden) staat er weer een extra lange focus en koude training (van 10 tot 17 uur) in Zwolle gepland.
De laatste tijd belandde ik in verschillende gatherings, samenkomsten. Een opening, retraite, afterparty, musical, diploma uitreiking, enzovoort. En wat me opvalt is dat ik steeds meer mensen tegenkom die ik alleen nog van social media kende. Het beeld van zo iemand is al zo ingekleurd door de Facebook uitingen dat ik hen ook meer vanuit die bril benader dan vanuit mijn eigen verzameling overtuigingen. Zoals we gewoonlijk neigen te doen. En aangezien ik op social media zelf kies voor mijn realiteit, door alleen die vrienden en activiteiten te volgen die mijn gewenste realiteit reflecteren, zijn die ontmoetingen altijd meteen ‘leuk’ (duimpje).
Ik zou om 4.30uur wakker kunnen worden en gaan lopen balen dat ik slecht heb geslapen. Dat ik niet meer in slaap zal vallen en me waarschijnlijk de rest van de dag verrot voel. Wat dan ook gebeurt. Of ik kan me geïnspireerd voelen om lekker wat te gaan schrijven. Een vreugdesprongetje maken, omdat ik nog een paar uur vrij ben om te doen en laten wat ik kan, voor ik naar m’n werk fiets.
Ik heb er in een eerder blog misschien al eens iets over verteld. Om een hotelschool af te maken in de jaren ’90 moest ik een jaar stage lopen bij een brasserie in Apeldoorn. Ik woonde al in Zwolle en zat iedere dag een uur in de bus er naartoe. De eigenaresse was een onmogelijk mens. Wanneer zij binnenstapte liet iedereen van spanning alles uit z’n handen vallen. Ze vond overal iets van en brandde je graag af in het bijzijn van de vaste gasten aan de zogenoemde leestafel. De wijn was niet goed, de koffie niet snel genoeg geserveerd, enzovoort. Collega’s kwamen en gingen, maar om mijn school af te kunnen maken zat ik een soort van vast in deze situatie en vroeg ik mij dagelijks af hoe dat vol te houden.
Op een dag zat ik weer in de bus en kreeg ik een ingeving. Ik besefte mij dat zij samenwoonde met haar vriendin, zij waren geliefden, een stel. En ik bedacht mij dat wanneer deze vriendin van haar kan houden, dat er dan wel iets in haar zou zijn dat het waard was om van te houden. Ik begon warmte, genegenheid, compassie voor deze heks te voelen. Achteraf bezien stapte ik op dat moment uit haar greep, want ik voelde mij de rest van dat jaar volkomen vrij. Een niet onbelangrijke bijkomstigheid is dat ik niet alleen mijzelf ermee hielp. Door mijzelf uit deze ‘greep’ te bevrijden geloof ik dat er ook barstjes kwamen in haar neiging anderen te moeten manipuleren. Door niet meer als een poppetje onder haar handen te dansen, leek zij ook te ontdekken dat poppetjes zelf laten dansen best leuk, of misschien wel veel leuker en hartverwarmender kan zijn. Ik zag haar vaker lachen.
Of we nu, zoals we een paar jaar geleden massaal met onze devices door de natuur liepen, welke we amper opmerkten, op zoek naar Pokémons, of gewoon een bos of stad doorkruisen met onze blik meer gericht op Google Maps en social media, onze percepties van de omgeving en onze omstandigheden beginnen steeds meer te vervagen. Je zou een VR bril op kunnen zetten en alleen maar grappig, of monstrueus, gepimpte mensen tegenkomen. Wat ons herinnert aan het feit dat we zelf al die virtuele realiteit creëren, met of zonder fysieke bril. Wat een mooie beweging is, we komen immers los van het idee van een grote boze, statische buitenwereld.
Hierdoor worden we langzamerhand collectief gewaar dat we een keuze hebben, de wereld te zien vanuit oude neigingen om er alleen maar iets te halen. Of om er samen iets te creëren, gewoon in je eentje, en dan weer gezamenlijk, een prachtige creatie van te maken. Alles uit de kast te halen en de wereld te koesteren als een kindje. Het op te ruimen, kleur te geven, erin te spelen, te delen en op te dansen.
Vanaf het moment dat ik besloot, en het duurt iets langer dan een dag om ook je brein daartoe te transformeren, dat ik een kanaal ben van liefde en deze liefde weerspiegeld zie in alles en iedereen om mij heen, vanaf dat moment ben ik nooit meer een asshole tegengekomen.
De bril die je jezelf aanmeet, is de projector welke jouw werkelijkheid creëert, weerspiegelt. Kijk maar eens goed. En dat wordt steeds subtieler. Een mooi proces, of een spannend proces? Dat is slechts een kwestie van perceptie…
